Jaser Husseini voor de Staatscommissie rechtsstaat

De video duurt 3 min. en 18 sec.

Scholieren lopen door de wandelgangen van school. 

Spreker: Jaser

Jaser: “Tijdens de lessen burgerschap hebben we het onder andere over wat zijn jouw rechten en plichten als burger.” 

Jaser zit in een klaslokaal. 

“We hebben het over de rechtsstaat, dus de politiek, maar ook de actualiteit wat gebeurt er in de wereld en wat is de achtergrond van wat er gebeurt in de wereld?”

Jaser staat voor de klas en geeft burgerschapsles aan zijn leerlingen. 

“Wat hoor je in het nieuws als je het woord genocide… Ik ben zelf een slachtoffer van een mislukte rechtsstaat. Ik ben als vluchteling naar Nederland gekomen vanuit Afghanistan waar geen rechtsstaat was. En ik ben hier ontvangen. Ik mocht hier een studie doen. Ik mocht me omhoog werken. En nu ben ik degene die voor de klas staat. En dan zie ik het echt als mijn plicht om studenten de kennis te geven, zodat we nooit meer in een samenleving leven waar onzekerheid is en een oorlog is. Genocide van 1990… Ik merk dat studenten weinig kennis hebben onder andere over de rechtsstaat.”

Een leerling zit op zijn telefoon. 

“Wat ik merk is dat studenten met hun telefoontjes naar mij toe komen met filmpjes die ze te zien krijgen. Bijvoorbeeld van een van de politieke partijen die de regenboog community propaganda noemt. Dus dan gaan we met elkaar in gesprek. Dan gaan we op zoek naar argumenten en dan merk ik vaak dat ze voor de eerste keer een ander argument horen. Een ander geluid horen dan dat ze altijd hebben gehoord op een telefoon of sociale omgeving. Dus mijn vak is kennis geven, hun leren dat de wereld groter is dan ze zien.”

Jaser zegt leerlingen gedag. 

“Fijne dag nog. Later maat, tot ziens hè. Vaak wordt het gezien alsof de regering en de overheid en de lokale gemeente ook dat zij alleen er zijn om hun iets af te nemen. Belastingen betalen.”

Jaser loopt door de schoolkantine. 

“Dat je een briefje krijgt, dat je toeslagen moet terugbetalen.”

Jaser staat met leerlingen in een garage. 

“Ze zien het als een dader die hun kwaad doet. De overheid, de rechtsstaat. Ik wil ze ook laten zien dat de rechtsstaat niet alleen… Dat de belastingen die je geeft, dat er nog mooie dingen mee worden gedaan.”

Jaser werkt op een kantoor. 

“Ziekenhuizen voor als je ziek bent, het onderwijs dat je krijgt, het mooie wegennet die we in Nederland hebben. Maar dat de regering ook en de gemeente er ook voor je is op het moment dat het niet zo goed gaat. Op het moment dat je in de problemen zit, dat er allemaal instanties zijn. Dus de andere kant wil ik ze ook laten zien. Dat doe ik bijvoorbeeld door verschillende burgemeesters hierheen te vragen en wethouders uit de gemeentes.”

Op afbeeldingen zijn de burgemeester van Arnhem, de burgemeester van Nijmegen en minister Dijkgraaf te zien.

“Burgemeester van Arnhem, meneer Marcouch, is hier geweest. De heer Bruls, burgemeester van Nijmegen is meerdere keren hier geweest. Minister Dijkgraaf is hier verschillende keren geweest. Minister Dijkgraaf is zelfs met studenten naar een stage geweest. Een hele dag met studenten van ons stage gelopen om te zien hoe dat is en waar onze studenten mee te maken hebben. Op moment dat ze dus kennis hebben gemaakt van ‘Hé, de burgemeester houdt ook van voetbal, die laat ook z'n hond uit’. Dan zeggen ze: ‘Meneer heeft u een foto van uw hond?’. Dat vragen ze aan de burgemeester. De burgemeester laat dat zien dan zie je dat er connectie ontstaat, dat de grenzen opeens wegvagen. En daarna kunnen we ook inhoudelijk met elkaar in gesprek. Als jij een goed mens bent dan kunnen we inhoudelijk, waar ik in zit in de rechtsstaat, dan kunnen we daar met elkaar in gesprek over gaan.”

Opnieuw zijn beelden te zien waarbij Jaser lesgeeft aan zijn leerlingen. 

“Mijn studenten zijn de toekomstige generatie. Het zijn de toekomstige leiders, het zijn de toekomstige vakmensen, het zijn de toekomstige garagehouders en werknemers. De toekomst van de samenleving zit hier in de klaslokalen. Kom regelmatig en ga in gesprek met hun. Hier op school waar ze zich veilig voelen. Ga met hun naar een stage, kijk wat ze doen. Dus politici, kom alsjeblieft naar onze schoolgebouwen. Maak kennis met onze studenten en praat dan over hen en ga het gesprek met ze aan.”